Een varkenshouderij. Twee vrouwen op de dorpel. Of staan ze met hun rug tegen de muur?

Stoppen is verliezen. Er is maar één weg en ’t is vooruit, ’t zijn maar de kiekens die achteruit scharten. Ge peist niet, ge doet voort. Want worsten groeien niet aan bomen en melk komt niet uit een doze. Ge zijt ermee getrouwd, met uwe stiel. We hebben ons veel moeten ontzeggen. Tegenslagen hebt ge overal, een boer spartelt alleen wat langer dan een ander.

Smakelijk fileren ze hun biotoop en de industrie errond. Ze wroeten zich door een stal vol regels, papieren en perceptie, en natuurlijk varkens, voeders en stront. Maar ze houden zich trots recht, met een ziel voor de stiel.

Een tragikomische voorstelling in het sappige dialect van Zwevegem, maar ook buiten West-Vlaanderen perfect verstaanbaar.

Janne Desmet was in het voorjaar van 2019 te zien in ‘Studio Tarara‘, Lien De Graeve in ‘De Rodenburgs‘.