Twee koppels, allebei ouders van een elfjarig jongetje komen samen om “op een beschaafde manier” de gevolgen te regelen van een incident tussen de twee zoontjes. Bij een vechtpartij in een naburig parkje, heeft de ene kleine de andere geslagen met een stok; bij het slachtoffer zijn daarbij twee tanden gebroken. Tijdens het “gesprek” begint het burgerlijk vernis af te brokkelen en gedragen de volwassenen zich meer en meer … kinderachtig.

Wat een beschaafd gesprek had moeten worden, wordt oorlog voeren met woorden, eerst op een beleefde en vriendelijke manier later zelfs dat niet meer. Een komedie met scherpe randjes en haakjes.

Een verbrusseling van ‘Le Dieu du Carnage’ door Luc De Smet.