Riet Muylaert (zang/piano), Stefan Wellens (altviool/gitaar/arrangementen) Sun Sun Sun Orchestra: Jeroen Baert (viool), Yumika Lecluyze (viool), Seraphine Stragier (cello)

Lieve Liesbeth,

Als pas afgestudeerd jong veulen mocht ik met jou op tournee, dé Grande Dame van het Nederlandse Chanson. 
De heldin van mijn moeder.
Ik kan niet beschrijven welke indruk je toen op me gemaakt hebt.
Gevleugelde stemmen heette onze voorstelling.
Twee vleugelpiano’s, 2 fantastische pianisten, jij en ik.
We zongen ons eigen en elkaars repertoire, een 5-tal duetten.
Met mijn eigen muziek was ik pas aan de weg aan het timmeren en speelde ik voor 10 man en een paardenkop, met jou speelden we voor overvolle schouwburgen.
Wat een contrast.

Ik had ter voorbereiding jouw biografie gelezen. Het leven was niet altijd lief voor je. 
Maar hoe jij, ondanks alles, avond na avond elk lied, maar vooral dit lied, ‘Heb het leven lief’, met zoveel overtuiging, overgave en emotie zong, dat vergeet ik nooit.
Avond na avond hing ik vanuit de coulissen ontroerd aan je lippen.
Ik vind het jouw levenslied, jouw boodschap aan jouw publiek.

Voor aanvang van elke voorstelling, vlak voor je de scène opging, dronk je altijd een paar slokjes appelsap uit zo’n kinderkartonnetje met een ‘rietje’. Dan gaf je het doosje aan mij, het rietje vol met jouw rode lippenstift, je pakte mijn handen vast, keek in mijn ogen, en hup, daar ging je de scène op en nam je avond na avond een gigantisch welkomstapplaus in ontvangst.
De mensen zagen jou zo graag.
Sindsdien denk ik bij elk appelsapje aan jou ... en dat zal ik blijven doen.
Je gaf de wereld zoveel schoonheid.
Mij zoveel levenslessen.

Je hebt me nadien nog vaak uitgenodigd om een lied te komen zingen als je hier in Vlaanderen kwam optreden. Dat was steeds een liefdevol weerzien van gelijkgestemde zielen.

Merci dat ik jou van nabij heb mogen kennen.
Het ga je goed, lieve Liesbeth.

Ik blijf jouw lied zingen opdat de mensen jou niet vergeten.