Arthur Van Hooylandt baat op de kermis de schietbarak Tir Arthur uit. Hij is het gewoon dat er van alle kanten op hem wordt geschoten. Hij incasseert en blijft incasseren. Tot het hem te veel wordt. Dan schiet hij terug. Figuurlijk, maar ook letterlijk.

‘Tir Arthur’ is een bloedernstig stuk waarin, juist daarom, kolossaal veel gelachen wordt. Het is muziektheater met veel woorden en teksttheater met veel muziek. Het stuk baadt in uitbundige en nostalgische kermismuziek, maar evengoed in de duistere tonen van de film noir.