Bij de ‘Wielingers’ moet alles rollen: wielen, woorden én geld
Op het eiland bij de Wielingers verkopen ze geen gewone bottenschudders, maar blinkende nikkelen hengsten.
Tussen al dat wervelend geweld, loopt de kleine Naaf verloren.
Geboren om een echte Wielinger te worden, maar wat als er bij Naaf niets ‘rolt’ zoals het hoort? De woorden noch de wielen.
Geen land mee te bezeilen, met dat jongetje dat niet lijkt te kunnen spreken. Gelukkig denken de oudste ogen van het eiland daar anders over. De lieve, oude Boets waakt niet enkel over het water, maar ook over de kleine Naaf, die alleen onder de kolkende golven een echte Wielinger kan zijn.

NAAF vertelt het verhaal van de Wielingers: een gemeenschap met restanten van een woest vissersbestaan in het bloed, maar die visvangst hebben ingeruild voor het maken van ‘stalen hengsten’. De bezwerende fietskoorts op het eiland brengt eindeliijk weer brood op de plank en lijkt alles en iedereen te besmetten, behalve Boets, een oude nettenknoopster die naarstig voort ‘knoopt’ tegen beter weten in. Maar voor wie of voor wat? En waarom lijkt zij de enige die de kleine Naaf die geen woord spreekt echt kan verstaan?

Een voorstelling over een bijzondere vriendschap in een dolgedraaide wereld

*Naaf = de as van een fietswiel